Ga naar inhoud

Porter vs Stout

Milk stout, russian imperial stout, Irish dry stout en export stout zijn vier verschillende varianten van het biertype stout, maar wist je dat het voor de stout allemaal begon bij een porter? Stout is namelijk van oorsprong een sterke porter, een zogenoemde stout porter die je mee terugneemt naar het 18e-eeuwse Londen.

Geschiedenis porter en stout bier

De porter is ontstaan in het 18e-eeuwse Londen, ontwikkeld uit de brown ale. Een donker, maar niet zwaar bier met geroosterde en gebrande smaaktonen. Het was het bier van de porters, de Engelse straat- en rivierdragers die het bier dronken vanwege de sterke smaak en de hogere voedingswaarde.

Naarmate de populariteit van dit biertype steeg, gingen steeds meer brouwers los op een eigen porter en zo ontstonden er langzaam maar zeker andere varianten op dit bier. Verschillende ingrediënten werden er aan de porter toegevoegd om het percentage alcohol te verhogen en dit resulteerde in een stout porter, later vereenvoudigd naar stout. 

Afbeelding van drie mannen ie porter en stout bier drinken.


Wat is porter bier?

Porters zijn donker koper tot donkerbruin van kleur, ruiken zowel fruitig als naar gebrande mout en ook kom je in de geur soms iets van karamel, cappuccino of zoethout tegen. De smaak van een porter is volmondig, iets zoet en heeft licht gebrande bitters.

Wat is stout bier?

Stouts zijn eveneens donkere bieren maar zijn doorgaans donkerder dan een porter en hebben een meer gebrande, bittere en droge smaak. In de geur is gebrande mout overheersend en soms ruik je ook wat zurigs.



Het zijn dus de details die het verschil maken tussen de twee stijlen. Beide bierstijlen kennen diverse variaties en brouwers blijven experimenten en nieuwe bieren creëren. Zo zijn hedendaagse porters regelmatig hoger in alcohol dan stouts. Sowieso kan het alcoholpercentage van zowel een porter als een stout enorm variëren van 4% tot wel 14% (denk hierbij aan een Russian Imperial Stout). In Nederland is Brouwerij De Molen erg bekend om hun stouts.


Porter en stout variaties

  • BARREL AGED: Porters en stouts zijn ideaal om te laten rijpen op houten vaten waar voorheen een andere drank in heeft gezeten, zoals bourbon of cognac. 

  • ROBUST PORTER: zwaardere versie van de porter. Voller en wat donkerder, maar met eerder een zoetige afdronk dan een bittere vandaar de naam robust. De Flying Dog Gonzo Imperial Porter is hier een goed voorbeeld van.

  • SMOKED PORTER: voegt gerookte mout toe aan het bier voor een rokerig hint wat een smoked porter kenmerkt. Een smoked porter van Nederlandse bodem is bijvoorbeeld Koud Vuur van het Groningse Baxbier.

  • EXPORT STOUT: voor de export werd door Guinness een sterkere stout gemaakt, de export stout.

  • IRISH DRY STOUT: de bekendste stout wordt gemaakt door de Guinness brouwerij uit Ierland. Deze stout-variant wordt ook wel Irish dry stout genoemd. Stouterik van Brasserie de la Senne is een voorbeeld uit België.

  • MILK STOUT: ook wel ‘sweet stout’ genoemd. Bij deze variant zoals bijvoorbeeld De Prael Milk Stout wordt lactose ofwel melksuiker gebruikt (een niet vergistbare suiker) waardoor een zoete smaak ontstaat. Nog meer zoete stouts zijn een oatmeal stout (met haver) en een chocolate stout.

  • RUSSIAN IMPERIAL STOUT (R.I.S.): verreweg de sterkste onder de stouts. Een extra zware stout die flink werd gehopt om de reis van Engeland naar de Baltische staten goed te kunnen doorstaan.

  • OESTERSTOUT: naast de vier belangrijkste stout’s zijn er nog meer variaties op dit altijd populaire bier. Een oesterstout bijvoorbeeld is gebrouwen met oesters, die tijdens het kookproces aan het brouwsel worden toegevoegd.